Puenta
Nie podniesie się z ziemii ten kto nie
upadnie
nie wypłynie z głębin kto nie leżał na
dnie
nie zrozumie ciebie kto siebie nie
rozumie
nie osiągniesz ciszy w zgiełku wrzawie
tłumie
kto doznał siły bólu doznał też rozpaczy
kto utracił słońce wie co radość znaczy
kto łzami karmił usta ten solą napojony
komu życie krzyżem z krzyżem oswojony
o pozwól mi poezjo w dniu żalu i niemocy
by sentencje twoje przymknęły moje oczy
bym zrozumiała w sensie co sercu
niepojęte
że życie dla każdego oddzielną pisze
puentę.
Komentarze (19)
Przepiękny wiersz.
Miłego dnia życzę.
Pozdrawiam serdecznie:)
Piękna refleksja, strofy warte zapamiętania.
Piękny wiersz z świetną życiową refleksja, a ostatnia
strofa jest do zabrania jako motto.Pozdrawiam.
Piękny wiersz z bardzo dobrą puentą. Pozdrawiam
cieplutko.
Piękny wiersz, bardzo bliska mi druga zwrotka.
Pozdrawiam bardzo serdecznie
Druga zwrotka jest dla mnie i o mnie. Poznałam w niej
wszystko a nawet więcej. Pozdrawiam Sylwio
Nietuzinkowe rozważania, dobra puenta. Pozdrawiam :)
Dobry, mądry i refleksyjny wiersz. Pozdrawiam:-)
smutek czy radość, cierpienie czy miłość - pisz tak
jak czujesz i to co w duszy gra - pozdrawiam
Dzisiaj tak mądrze i refleksyjnie, że wypada się
zadumać, co czynię...już.. starczy. Pozdrawiam :)
PRAWDZIWE SŁOWA..POZDRAWIAM MIŁEGO POPOŁUDNIA.
Pasują powtórzenia, dobra puenta :)
oddzielnie, ale dla wszystkich jednakową puentę...
pozdrawiam:)
Mi się podoba, pozdrawiam :)
Ładnie. Też myślę, że wszystko co jest, ma swój sens.
A może zamiast:
" nie osiągniesz ciszy w zgiełku wrzawie tłumie"
napisać
"nie osiągniesz ciszy w hałaśliwym tłumie"
jako że zgiełk i wrzawa to mz synonimy. Miłego dnia.