Pukanie do bram serca

Powiedz czemu tak to jest,
że człowiek czasem ucieka
w mrok smutku i samotności
unikając miłości?

Widzisz wtedy lepiej swoje myśli
swoje wnętrze...
Dobrze jednak wiem ,że sama
Ze swymi pragnieniami się piętrze...

Zamykam się w ciasnym pokoju,
wyrzucając klucz...
Klucz do swojego serca...
Ktoś jednak do niego puka
i powoli zamek przewierca...

On wie ,że sama jemu nie otworze
i, że to jedyny sposób w jaki
dostać się do niego może...

Zamieszkać w nim i odremontować
ten zniszczony serca pokój,
wlewając w niego świeżą miłość,
bezpieczeństwo i spokój...

Może kiedyś przyjdzie czas , że sama otworze te drzwi...

autor

@niołek

Napisany: 2005-10-27 Dodano: 2005-11-21 18:14:06

Ten wiersz przeczytano 552 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Rymowany Klimat Melancholijny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie