Pułapki Umysłu

Pułapki Umysłu..

Mój wzrok utkwiony wciąż w lasy zielone,
Tak trudno mi ukryć rosnące pragnienia.
Myśli swe gubię z każdym mym krokiem,
Ochoczo stawiam stopę na ziemi.

Zostawiam wspomnienia w dali za sobą,
Odkrywam wraz z czasem nowe marzenia.
Serce przyśpiesza, oddech spowalnia,
A wszystko dookoła zaczyna wirować.

Zagłebiam się dalej, idę bez przerwy,
Wiatr szumi cicho, lecz uszy me słyszą.
Cofam się prędko, potykam o kamień,
I chory mój umysł, wraca w realność.

Napisałam ten wiersz na konkurs, ale mimo wszystko oddaje moje uczucia..

autor

Novinha

Dodano: 2005-01-24 22:41:15

Ten wiersz przeczytano 629 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Rymowany Klimat Mroczny Tematyka Przyroda

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie