punkt odniesienia
patrzysz ludziom prosto w oczy
- przyszedł taki czas
z głową w górze ścieżką życia
- ostrzej widzisz dal
poza czubek rzeźby nosa
nieodgadły wzrok
więź z sumieniem - nie z ukosa
- ponad echa grą
z perspektywy rozmów z ludźmi,
a nie z własnym “ja”
kręta ścieżka się prostuje -
przyszedł taki czas
autor
mixitup
Dodano: 2015-01-09 22:02:13
Ten wiersz przeczytano 1500 razy
Oddanych głosów: 38
Klimat Refleksyjny
Tematyka
Życie
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (50)
Świetny wiersz. Tak trzymaj zawsze
i bądź sobą. Pozdrawiam cieplutko.
Się człowiek uczy - to dobrze i dla niego, i
otoczenia:)
Podoba się wiersz - czytałem parę razy:)
Pozdrawiam!
ładny wiersz,pozdrawiam
Ciekawa forma wiersz ,podoba się.
Eluś, Ty wiesz:)
Z perspektywy rozmow - o tak! Komunikacja kluczem do
prostowania sciezek.
Bardzo madrze, Mixi :)
Pozdrawiam :)
Arku, masz rację chyba pozostanę przy białych:)
zdecydowanie wolę, jak piszesz prozą (jakoś dziwnie mi
to wygląda) he he.A wiersz wreszcie optymistyczny i
tak trzymaj Reniu. Pozdrawiam
pozdrawiam:)
Ślicznie dziękuję:)
Jakże to pięknie kroczyć tak radośnie,
z podniesioną głową i na drodze prostej!
Pozdrawiam!
Pokręcone drogi czasem pozostaną, ale najważniejsze
jest wyciąganie wniosków i uczenie się na błędach,
żeby było łatwiej kroczyć, nawet po tych pokręconych
dróżkach. Pozdrawiam serdecznie:-)
ciekawie- patrzysz prosto w oczy- nic do ukrycia
-szczerość. (+)
Pozdrawiam
dobrze jest widzieć z odpowiedniej perspektywy; podoba
mi się* pozdrawiam
altruizm popłaca, pozdrawiam