PURPUROWA RÓŻA
kamienne mury westchnęły zdumione
znajomych kroków delikatne echo
rozdarły ciemność wyciągnięte dłonie
zawisła łezka mała pod powieką
drżące pragnienie wypełniło wargi
purpura róży otulona rosą
twarz się rumieńcem już nieśmiałym barwi
ujrzałem postać bajecznie uroczą
byłaś i jesteś witrażem wśród cieni
szepnęły usta od dawna milczące
błysnęło światło pośród czerni źrenic
i wzeszło uczuć najpiękniejsze pnącze
powoje ramion otuliły ciała
przygasły świece trochę zawstydzone
dusza przy duszy leciutko zadrżała
wtedy poczułem jak wewnętrznie płonę
Komentarze (40)
Oj poczuć można jak płoniesz,urokiem słowa napisane.
...spotykam Cię na swojej drodze a wtedy słowa znowu
do mnie mówią i choć wszystko się zmienia, to nic się
nie zmienia.
przepiękne wyznanie....potrafisz czarowac słowami i
zachwycac wymową....
Tak to już jest, że kiedy poznamy tę osobę wszystko w
nas, jakby na nowo się budzi. Ładny, romantyczny
wiersz.
wspaniale aż się rozmarzyłem myślami błądząc wśrodku
wiersza:)))poz.
Ale pięknie,romantycznie,nastrojowo.
Intrygujący...czarujesz słowem.... poprostu bark mi
słów..
Cudowny, romantyczny wiersz! Metafory, liryka po
mistrzowsku!
czuje się rozum i serce w tej liryce, jakiem zły.
Trudno nie zostawić bez komentarza tak dobrze ... ba
bardzo dobrze napisanego wiersza. Z ogromną
przyjemnością przeczytałam... rozmarzyłam się i
........... czekam na następne.
Bardzo piękny wiersz ,piękny to za mało
powiedziano,tyle uczucia,napisany z gustem,ze smakiem
i porównania,,zawstydzone świece,,samo piękno,a poza
tym miłość a o niej można pisać wiele bo ona na to
zasługuje,bo z miłości
rodzi się dobroć pozdrawiam.
piekne metafory nietuzinkowy wiersz, dobra forma,
zasluguje na top.
Światło świec zbędne, gdy uczucia płoną...Niezwykle
romantyczna poezja miłości.
Delikatna, lekka, romantyczna liryka, taka w jakiej
się smakuje. Dla mnie świetny wiersz.
naprawdę zasługuje na pohwałe i na głosy również