W purpurze

Ostatnia zwrotka przemawia do mnie. Pierwsze dwie nie
bardzo rozumiem. Winowajców w świecie wielu ale krew
jaka spada na ludzkość nie pochodzi z Niebios.
Człowiek człowiekowi gotuje ten los. Chyba, że to o
czym innym. Pozdrawiam

!

Świetny.

Obiecałem, ze wrócę - więć - wracam. zaintrygowala
mnie purpura i ta niewol w rękach purpurowego słońca.
Wiersz- jak dla mnie - okazał się zbyt trudny. Ma
jednak wiele pozytwnego poparcia. Znaczyloby to, że to
ja - odstaję. Ineresuje mnie, ale - w analizie- nie
umiem podożyć mniej czy badziej konkretnych znaczeń,
albo - podkladam jedynie takie, ktore nie robią na
mnie wrażenia. Marce - patrz na tych, ktorm podoba
się.Ja - zauważam nie pierwszy az - dość pwierzchowny
jestem. odbieram wiersz przez pryzmat wychowania w
poprzednim ustroju. Tak odczytuję purpurę i naszą
winę.

Zrobił na mnie duże wrażenie. Połknęłam jednym
haustem, aż do ostatniego promyka, zanim czerwień
zmieni kolor. Wyjątkowy nawet jak na Ciebie.

Bardzo ładnie opisany świat

Doskonały wiersz na trudny temat!
Pozdrawiam nie wychodząc z podziwu :)

Świetny wiersz... wzbudza refleksje i maluje obrazy
pod powiekami

pięknieeeee serdeczności

Ma smak...
+ Pozdrawiam

Trudny wiersz. Pozdrawiam

śliczny
miłego dnia życzę :)

Tak purpura kojarzy mi się z dostojnością,poza tym
czyta się dobrze i jestem na tak .

Bardzo piękny wiersz.
Z przyjemnością się czyta.
Pozdrawiam. Miłej nocy :)

Bardzo mi się podoba!
Pozdrawiam Marce :)