Pustelnik

Jdąc przez świat nieznany i tajemniczy
nikogo nie prosił, na nikogo nie liczył.
Poznaje ludzi przemierzając te wszystkie krainy
lecz idzie dalej, to nie Jego miesjce nie z Jego winy.
Szuka schronienia u pewnej gospodyni
a ona na to idź pan stąd spać na pustyni.
Wędrując samotnie po pustyni mijają godziny
zanim przypomniał sobie własne marzenie jakim bylo założenie rodziny.
Teraz jest już za późno, może zapomnieć o swym marzeniu,
gdyż przyzwyczaił się żyć w osamotnieniu.

autor

nieśmiały91

Napisany: 2009-07-03 Dodano: 2009-07-03 15:50:23

Ten wiersz przeczytano 540 razy

Oddanych głosów: 5

Rodzaj Rymowany Klimat Smutny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie