..Pustka...

Pustka, bezruch, cichy oddech,
Ciało piżmem odurzane,
Oplatane samotnością,
W kręgu ciszy usypiane,
Nigdy nie budzone krzykiem,
Ni dotykiem zimnej dłoni,
W izolacji doskonałej
Wykonanej z kwiecia zbroi.

Aseptyczność tego tworu
Jest utopią wpiętą w ramy…

Z drugiej strony błony życia
Biją gromy, wrą wulkany,

Wiatr wolności się przewala,
Targa cumy, rwie kotwice,
Oswobadza swych pionierów
Wyrywając z dusz martwice,
Słońce żarem ich napełnia,
A sam Stwórca darzy skrycie…

Bo to głębia jego dzieła,
Bo to jest prawdziwe Życie…

autor

orzeszek

Napisany: 2005-06-25 Dodano: 2005-06-25 10:56:24

Ten wiersz przeczytano 661 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Bez rymów Klimat Mroczny Tematyka Przyroda

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie