Pustka

Myśleć – zwykły zamęt umysłu
Co oczy zamyka na zawsze
Pozostawiając marzenie obłudną nieprawdą
Metafizyka, lecz spać nie pozwala
I człowiek
Który nic nie rozumie
Chociaż żarówka wciąż świeci,
Pozwalając dotknąć Edisonowi rąbek tajemnicy
A my ? zwykli ? szarzy ? tajemniczy ?
Sami ze światem jak strumyk –
Co góry wciąż opłakuje
I ten przeraźliwy strach
Krzyk umysłu
Krzyż co dźwigasz w swej głowie
Pytanie kiedy ? i okrzyk tłumu
Co nie złagodzi obyczaje
Gdyż umysł wciąż zmęczony
A to wszystko ..............
Czym jest wszystko ?
Przerażającą pustką co tyle ma pytań

autor

Melancholik

Dodano: 2004-12-09 09:38:15

Ten wiersz przeczytano 513 razy

Oddanych głosów: 6

Rodzaj Biały Klimat Smutny Tematyka Świat

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie