Pustka

Znów ostatni podmuch wiatru otulił moją ciepłą skórę ,
Powieki dały znać i powoli osunęły się jak kamienne wrota ,
A umysł zaczął zbierać mądre myśli …
Pustka jak chmura przysłania co lśni ,
Pragnę wyrzucić co we mnie tkwi ,
Chcę unieść się z Tobą do końca mych dni ,
By znów powrócić i z Tobą śnić ,
Patrzeć na Ciebie gdy tego zapragnę ,
Oddać Ci siebie gdy tylko zapragniesz ,
Mym sercem byś była Ty ,
Proszę zabijcie tą pustkę nie dajcie jej żyć …

autor

Rhapy

Dodano: 2006-08-18 16:05:52

Ten wiersz przeczytano 556 razy

Oddanych głosów: 0

Rodzaj Rymowany Klimat Melancholijny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie