pustka
Niepewnie krocze poprzez ciemność , szukając ukojenia pośród ciszy deszczu, dusza ma cierpi a po twarzy płyną łzy ,nie wiem gdzie jestem , czy wiesz ty?. Samotna stoję w płatkach czarnych róż , smutek i żal pozostaną zemną, na zawsze już, odszedłeś, bez słowa zamknąłeś drzwi, zabrałeś ze sobą wszystkie szczęścia dni, pustkę zostawiłeś mi, ból serca i łzy.
autor
BlackRousess
Dodano: 2015-07-10 02:20:52
Ten wiersz przeczytano 378 razy
Oddanych głosów: 1
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (1)
"Ogonki" w "ą, ę" mają znaczenie - "krocze" czy
raczej /kroczę/, a tak często się nam nie wpisują z
pośpiechu :)