pustka
pustka wszechobecna
cisza bezszelestna
kwiat w doniczce
więdnie z tęsknoty
wspominam twój dotyk
jedyny taki osobliwy
gdzie zaszło moje słońce
pytam głośno łkając
dlaczego chmury mi niebo zasłoniły
dlaczego moje serce smutkiem wypełniły
czas się dla mnie zatrzymał
godziny dłużą się niebywale
i tak trudno mi uwierzyć
że ciebie nie mam
nas już nie ma
i ja nie jestem sobą
autor
Synea
Dodano: 2016-03-30 17:55:48
Ten wiersz przeczytano 610 razy
Oddanych głosów: 6
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (6)
Tyle smutku w tym wierszu...ale za oknem wiosna, więc
może los się odmieni. Pozdrawiam serdecznie :)
Jeden wielki smutek.
Miłego wieczoru.
Ładny, sentymentalny wiersz.
smutek i samotność,,,,ale życie może jeszcze zmienić
się,,pozdrawiam :)
niestety...
smutny wiersz, ale czyta się dobrze
Smutny obrazek niespelnionej milosci i tesknoty.
Podobno natura nie znosi prozni wiec kto to wie....
Serdecznosci.