Pustka
Kiedy budziłam się przy tobie
poranek zwiastował
nadejście cudownego dnia
nawet kukułka w starym zegarze
śpiewała o miłości
kwiaty pachniały mocniej
a promyk słońca tańczył figlarnie
moje stopy unosiły się nad ziemią
a serce biegło do twoich rąk
gdzie jest teraz ten cudowny czas
zasnął w pajęczynie
smutny poranek
kawa ma smak piołunu
a serce przestaje bić
słońce zza chmur
nie daje nadziei
i kwiaty umarły w wazonie.
autor
Iris&
Dodano: 2016-08-16 05:55:28
Ten wiersz przeczytano 1823 razy
Oddanych głosów: 53
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (47)
poruszający do głębi serce smuteczek...pozdrawiam
ciepło Irisku
Dobrze oddałaś rzeczywistość.
Tak to właśnie jest.
Smutno ale pięknie
Pozdrawiam Mariolko i przytulam :)
Smutno ale pięknie
Pozdrawiam Mariolko i przytulam :)
"i kwiaty umarły w wazonie" - a może tylko zasnęły...
by się obudzić.
Uśmiechnij się do mnie Marioluś :))) Pozdrawiam paa
Witaj Marioluś,
Przepiękny wiersz na dzień dobry, aczkolwiek trochę
smutny. Pozdrawiam kochana i życzę, samych cudownych i
romantycznych poranków. Dziękuję Ci też, za przemiłe
odwiedzinki:)
Bez smutku nie ma radości Odrobina utraconego
pragnienia przywraca wartość i smak nawet wody .Niema
to jak żywe kwiaty w ogrodach czy donicach o takie
zadbaj a sama będziesz po cząstce żyła ich słodkim
życiem...Pozdrawiam gorąco .
Kwiaty zawsze giną - nie ginie nadzieja. Jeśli nie ta
miłość - to następna....Myślę, że tęsknota budzi
refleksję :) Jesteś taka delikatna i pięknie piszesz
IRIS :) to dociera do ludzi - wierz mi !!! Piękna
zaduma i moc uczucia - świetny wiersz :) kochana -
brawo!!! Pozdrawiam :)
smutny b na tak serdecnośći
szkoda, że tak, ale wiersz bardzo ładny :-)
Ważne wazon cały - wtedy nadzieja, że może znów będą w
nim kwiaty...pozdrawiam
bardzo smutniutki wiersz serdeczności
Iris i wiązanka pięknej poezji :) rankiem zakwitną :)
Proszę odezwij się do mnie na priv. Fb lub mail.
Wszystko ma swój koniec i właśnie dlatego,
nie brak w życiu miejsca dla czegoś nowego!
Pozdrawiam!