PUSTKA

"Siedzę sama pośród tylu drzew,
zadaję pytania, na które nie potrafię odpowiedzieć. Jestem taka samotna, pustka wypełnia moje serce. Szumiące drzewa chcą coś powiedzieć, ale milczą, a swymi konarami drzew, ktre wiatr powiewa wskazują drogę, żeby iść w tym kierunku, ale dokąd i jak daleko?
Siędzę tu długo, a pustka nadal mnie nie opuszcza, dołączył do niej strach.
Boję się!!!"

"jak skaczesz w ogień to uważaj, żebyś nie zginął, a się utwarzał. Niech Boże Miłosierdzie przemienia ludzkie serca. ("Jesteś który jesteś, a ja jestem który pytam") ANGEL

autor

ANGEL1

Dodano: 2004-10-24 16:21:49

Ten wiersz przeczytano 432 razy

Oddanych głosów: 8

Rodzaj Bez rymów Klimat Smutny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie