Pustka
życie
znów zatrzymało się
w niemym zachwycie
nad nieuniknionym
zamyśleni
biegnąc przed siebie
wyprzedzamy czas
w dźwiękoszczelnej izolacji sumień
tak przytuleni
do ostaniej nadziei
pragniemy zmiany
na lepsze
tylko
czy lepsze
będzie oznaczać powrót do normalności
bez zapomnienia o drugim człowieku?
tym który samotnie
w ostatnich chwilach życia
wygląda przez okno
czekając na choć jedno dobre słowo
bez ani jednej skargi
na smutny w swej istocie
człowieczy los
który nie zawsze odwdzięcza się
wdzięcznością
autor
katarzynaoberda
Dodano: 2020-04-19 11:34:33
Ten wiersz przeczytano 747 razy
Oddanych głosów: 10
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (9)
życie uczy nas ...miłością można zdobywać świat ...
ludzie wszędzie są wspaniali kochani jedyni
niepowtarzalni ... nie ma znaczenia ... kolor skóry
...wyznanie wiary ... a jednak jest garstka ludzi
..która czyni i rozsiewa zło ...
Bardzo dobra refleksja, klaniam sie:)
Bardzo dobry i mądry wiersz. Pozdrawiam :)
Cieszę się że wierszem poruszasz aktualny temat w
którym zadajemy sobie wszyscy takie same pytanie,
czy po powrocie do normalności. będzie tak samo.
Świetna refleksja, bardzo bym chciał, aby nastąpiła
gruntowna zmiana, przewartościowanie, abyśmy byli
lepsi jeden dla drugiego, ale to od nas samych zależy,
wielki plus za wiersz, pozdrawiam ciepło, miłej
niedzieli.
:)
Pewnie to dla nas czas próby... Ale czy coś się zmieni
po? Czy zostanie na tron przywrócone człowieczeństwo?
Szczerze wątpię... :-(
I pustka... Zbyt pusta...
A Twój wiersz świetny, mądry. Refleksje na czasie.
Pozdrawiam z podobaniem :-)
Bardzo trafnie ujęte refleksje :-) pożyjemy zobaczymy
czy da nam ten okres coś do myślenia...
Zamiast "choć", napisałabym "chociaż" i bez " dobre"-
myślę że ten wers nie straci. Dobra refleksja na
temat tego co będzie po. Pozdrawiam@