PUSTKA BEZNADZIEJI

BUDZĘ SIĘ KAŻDEGO DNIA W PUSTCE
BEZNADZIEJI,
KTÓRA Z KAŻDYM ODPŁYWAJĄCYM CZASEM DAJE MI
DO ZROZUMIENIA żE NIE MAM SIŁY ŻYĆ.
PEWNEGO DNIA,
NIE MOGĘ SIĘ OBUDZIĆ,
NIE MOGE OTWORZYĆ OCZU
NIE MOGĘ WSTAĆ
MYŚLE SObie ŻE TO JEST TEN STAN
KTÓRY NAZYWAMY ŚMIERCIĄ

ps musiałam znów dodac ten sam wiersz gdyż redaktor upomniał mnie o występujących błędach ortograficznych. cóż ja traktuje tą strone jako pamiętnik wktórym wylewam swoje wszystkie smutki i żale. wszystkie w jakimś stopniu mówia o mnie i o mojej zagubionej nadzieji

autor

zagubiona 16

Dodano: 2006-07-12 10:51:32

Ten wiersz przeczytano 650 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Bez rymów Klimat Pesymistyczny Tematyka Wiara

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie