Pustka i nicość

Gdy wicher gna bez przeszkód,
i nawet echo nie odpowiada na wołanie
a najlichszy szelest spoczywa w pokoju
zrodzi się pustka.

Gdzież jej rodzice, z których stworzona,
Tak różna od nich,
a od świata, może mniej
Bezlitosna, ujmująca, pełna tęsknoty?
Od tchnienia woli zmieniona

W miejscu którego nigdy nie było,
jak ludzi w świecie prawdziwym,
nie ma niczego.

Tam rodzice na swą córkę wyczekują
pełni nadziei, iż duszę porzuci...
i wróci do nich jak zabłąkany baranek.
Ona tęskni, oczekuje, kocha i nienawidzi
tych których częścią się stała
i od których pochodzi....

autor

Olorolasse

Dodano: 2005-09-05 13:58:14

Ten wiersz przeczytano 1141 razy

Oddanych głosów: 1

Rodzaj Bez rymów Klimat Pesymistyczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie