Pustkowie

Oto pustkowie, wszerz ziemie jałowe
Wszystko co dawne, zamienia się w nowe
Nic szczególnego nie rzuca się w oczy
Choć czasem samotne serce z trudem się potoczy
Spalona kraina, przepastna, bez końca
Co dawno już, od dawna, nie czuła już Słońca
Zimno i chłód, upał i gorączka
Śmiertelne ohydztwo co rusz mnie tu trąca
Zginąłem czy ginę, nad tym głowię się
Gdzie moje życie, przecież wciąż kocham Cię.

autor

Totalny

Napisany: 2007-09-26 Dodano: 2007-10-13 09:11:59

Ten wiersz przeczytano 479 razy

Oddanych głosów: 4

Rodzaj Rymowany Klimat Mroczny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie