pustostan
https://www.youtube.com/watch?v=aPsBdrLTFQg
tamten ogród i dom
były jednymi z piękniejszych
mury w kaskadzie barw
i oszałamiający śpiew ptaków
przekroczyłam kryształowe drzwi
w głębi - magia myśli
oprawione w skórę - słowa
pnące się na mahoniowych regałach
- z ziemi ku niebu
w centrum rozpalone serce kominka
obok zielona sofa - stolik
pod oknem staroświeckie biurko
i kolorowa lampa
nie potrafiąc wyjść
zaczytałam się - pozwalając się czytać
chwile skupione w lata
- celebracji dotknięć i spojrzeń
to był mój świat i takim miał pozostać
.
dlaczego wdarł się chłód i wilgoć
butwieją książki kanapa i biurko
zbielała do kości konstrukcja
na szkle popękane imię - kaleczy
tylko tyle - aż tyle
Komentarze (33)
Jedna z ładniejszych Donno odsłon.
Przyjemność!
:)
Pozdrawiam!
Ukłony!
"Każda ukochana staje się kiedyś gospodynią domu,
każda purpura - płaszczem, każda korona - kapeluszem."
- Fryderyk Chrystian Hebbel.
...a każdy zamek - chatą za wsią.
Pozdrawiam Donna, jakże bliski mi ten wiersz, więc
zajrzałem.
i takim miał pozostać...a jednak wydarzyło się coś, co
odmieniło losy kiedyś przytulnego, pełnego uczuć domu.
Niekiedy zbyt duży kredyt zaufania prowadzi do nadużyć
:(
Pozdrawiam Danusiu z podobaniem dla wiersza! :)
pusty ten dom gdzie nie ma szczęścia mimo że jest w
nim wszystko a jednak najważniejszego brak.
pozdrawiam serdecznie:-)
co do mojego wiersza masz rację ...
ale to tylko taka ogólna myśl...
mariat ma rację ... czas odkrywa wszystko ...
Serce mi zadrżało...
Bardzo smutno.
Szkoda, że nawet to co najpiękniejsze i jawi się jako
spełnienie marzeń, podlega korozji i zniszczeniu na
przestrzeni lat... ale tak jest :(
Danusiu...cudownie nostalgiczny wiersz...pozdrawiam.
:)
udało ci się opisać życie, w całym wymiarze takie
jakie ono jest,gratuluję.
otworzą się inne drzwi za nimi brama
trzeba tylko zrzucić co stare wy wejść w nowe
To czas robi swoje, zmienia dom, zmienia nas, a to co
najmilsze nam było, gdzieś frunie daleko hen w las i
jeszcze dalej za 7 gór i 7 rzek. Zostaje osamotniony
człek.
wszystko się zmienia, szkoda, że często na gorzej.
Smutna refleksja.
Puenta bardzo wymowna.
Miłego dnia :)
nie meble wystrój wnętrza daje nam bezpieczeństwo nie
czujemy się tam komfortowo jetesmy tam jak ptak w
złotej klatce wszystko mamy lecz nie wolnosc
...dlatego nawet imie pęka na szkle
miłego dnia.
Nie potrafił oddać ciepła miłości...
Promiennego dnia Danusiu:)
Witaj Danusiu.
Piękny wiersz, nie wystrój wnętrza świadczy o
człowieku a jego charakter/wnętrze.
Miłego dnia :)