Pustostan II

Cóż to za twierdza?
Śmiechu warte, nawet mogę stwierdzić.
Prostokątny budynek
twór prostokątnie myślącego budowniczego.
Wzniesiony w celu prowadzenia
jakiejś działalności przez działaczy
na rzecz gromadzenia dóbr doczesnych.
Dziś upadły.
Nie, nie anioł,
a nawet nie życzliwy duch ogniska domowego.
Choć te nagie ściany niewątpliwie mają duszę.
Historii wiele zaklętej
w odłamki różnokolorowych flaszek.
Dom dla bezdomnych
tych mających na tyle dumy
by w miarę możliwości żyć mocno
i umierać w miarę młodo.
Wątpię, czy przetrwają do czasu przybycia
pierwszych archeologów
- artefakty prymitywnej kultury hip-hop
i pozostałości po zabawach podwórkowych satanistów.
wyznania miłości, pogróżki, oferty kupna, sprzedaży
zmyje, wyburzy czas i Porządek
- ten bezwzględny duch bez ducha.
Pokrzywy znaczą gdzie znaczony teren.
A ja? Co ja tu robię?
Szedłem na cmentarz, zatrzymałem się na ćmika
i zostawiłem znicz szybko gasnący.
I posiałem bukiet chwastów
i może inne nasienie, o którym już nie pamiętam
co jak śnieg stopnieje wiosenną powodzią.

autor

Wiwern

Dodano: 2011-02-19 00:07:11

Ten wiersz przeczytano 655 razy

Oddanych głosów: 7

Rodzaj Biały Klimat Melancholijny Tematyka Przygoda

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie