Pustostany...
Za szkłem czerwieni się świt nowy,
jak dobre wino przed wypiciem,
pewnie uderzą mi "do głowy"
szczęście lub rozpacz, jak to w życiu.
Za szkłem mnie czeka wieczność nowa,
wiersze i słowne pustostany,
daj Boże żeby nie żałować
faktu, iż było się kochanym.
Palcem rozcieram łzę na szybie;
szczęścia? rozpaczy? któż odpowie,
życie się nigdy nie tłumaczy
z losu, który zgotował człowiek...
autor
sael
Dodano: 2019-02-20 09:09:46
Ten wiersz przeczytano 783 razy
Oddanych głosów: 16
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (15)
Piękny wiersz ... a wystarczy wyciągnąć dłonie i
drugiemu człowiekowi szczęście dać ... nie można tylko
od życia brać ,..
To fakt, że świetny wiersz,
widzę, że tylko takie piszesz.
Fajnie było wpaść do Ciebie :)
Znakomity wiersz. wiem, ze nie do mnie i nie omnie -
ale trafia mocno - jakby pierwszy raz...- Ty to wiesz
barzo dobrze:jesteś realistką i rozmarzoną Poetką.
Wesołych Świąt:)
szlachetność trunku i słowa
Dojrzały wiersz. Los odgrywa pewną rolę, ale
odpowiedzialny za świat, który nas otacza jest
człowiek.
Życzę udanego weekendu. :)
świetny wiersz, trafia w sedno
Dobry, realny, refleksyjny.
Zyciowy przekaz.
Pozdrawiam z upodobaniem :)
Skojarzenia oczywiste. Świat zza szyby jakże okrojony
z życia, bierny.
Pozdrawiam.
Pomyślałam podobnie jak Krzemanka.
Pozdrawiam :)
Podoba mi się przekaz w treści i formie. Różnie można
interpretować. Zobaczyłam peelkę w chwili, gdy
zostawił ją ktoś bliski, w takim właśnie
pusto-stanie. Zastanawiam się, czy słowa po
pytajnikach nie powinny zaczynać się z dużej litery?
Pozdrawiam:)
Ładny życiowy wiersz w prawdziwie poetyckim przekazie.
Pozdrawiam.
Marek
w dobrym stylu i zgrabnym napisane oby więcej takich
czytać
podoba mi się pozdrawiam
Dla mnie wiersz nie jest melancholijny tylko radosny.
Za szyba nowy wstaje ranek,
A w sercu dzwonią nowe słowa:
Po to są życia pustostany,
Żeby je zagospodarować!
Pusto(stany) za szkłem ..realnego życia. Rozumiem
twoją melancholię. Pozdrawiam