Pusty dom
cisza wieczorna noc za pasem
myśli osiadły jak woda w wazonie
paruje wyobraźnia samotności
choć czasem coś z tego zostanie
pusty dom a kiedyś tu był gwar
jeszcze krążą w nim iskierki
niewidzialne skrywając się w kątach
za sprzętami pomrukując w zapomnieniu
na ścianach twarze zastygłe w ramach
o oczach patrzących przez twoje
spojrzenie o sprawach których już nie ma
a przecież jesteś w każdy dzień
myślisz działasz i piszesz
bo lubisz bo to twój cel
do przetrwania
autor Iwona Derkowsa
autor
Iwona Derkowska
Dodano: 2015-12-01 07:57:32
Ten wiersz przeczytano 564 razy
Oddanych głosów: 9
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (8)
Aż mi się posmutniało
Ładny wiersz:)
CUDNA WSPOMNIENIOWA REFLEKSJA POZDRAWIAM:))
Taka jest rola działacza dziś jest jutro nie ma ale
spisuje karty histori
która nie przeminią
p o z d r a w i a m
"pusty dom a kiedyś tu był gwar
jeszcze krążą w nim iskierki"
Ech, Iwonko...
Miłego dnia.
Dobry, refleksyjny wiersz.
Chce się czytać.
Dobrego dnia.
Pozdrawiam serdecznie!:)
Piękny wiersz. Tak było w moim domu. Ja wyjechałam
dzieci przyjechały ca mną i został pusty dom.
Pozdrawiam serdecznie.
Dla mnie pisanie jest czymś ważnym.