Pusty pokój
pusty pokój w głowie pustka
echo odbija się od ścian
ten kto tu mieszkał
musiał bardzo być sam...
siedzę czekam
może ktoś odwiedzi mnie?
pająk mi się przygląda
przyjazny dzisiaj jest
ja nie lubię pająków
ale on tylko jest...
czy każdy ma taki pokój
gdzie mebli brak
gdzie cisza wypełnia go...
on jednak wzbogaca nas
życie na zewnątrz się toczy
musimy garściami je brać
by pokój pusty na chwilę był
nie długi czas...
autor;kowalanka
autor
kowalanka
Dodano: 2019-02-13 00:06:36
Ten wiersz przeczytano 534 razy
Oddanych głosów: 6
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (8)
w pustym pokoju nie ma żywej duszy a cisza aż dźwięczy
w uszach
samotność z wyboru mniej boli a tym skazanym na nią
można tylko współczuć
pozdrawiam :)
dziękuję Sotek:)pozdrawiam
Samotność nigdy nie będzie naszym sprzymierzeńcem.
Wiersz z dobrym życiowym morałem.
Pozdrawiam.
Marek
dzięki: za poczytanie:)pozdrawiam miłego dnia
Czasem potrzebny taki pokój wyciszenia, ale bez
pająka:)
Miłego dnia:*)
Przemawia do mnie ten pusty pokój. Co myślisz o
zamianie
"nikt tu nie mieszkał
albo bardzo był sam" na np
"ten kto tu mieszkał
musiał być bardzo sam"?
Miłego dnia:)
często tak bywa...:)życie
Smutny taki pusty pokój. Pozdrawiam.