Pustynia
Kolce zdeptanych ciszą róż
w piachu pustyni ludzkich dusz
zimne aorty...puste krany
fatamorgany
autor
Spiaca Lady
Dodano: 2008-06-10 16:38:30
Ten wiersz przeczytano 761 razy
Oddanych głosów: 11
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (6)
I wszędzie tylko fatamorgany... iluzja. Bardzo mądra
acz smutna miniaturka.
Ciekawy wiersz z bardzo obrazowym doborem słów ludzkie
dusze pustynią, zdeptane szczęście niegdyś realne dziś
jest fatamorganą.
Super, naprawdę dobre-zimne aorty...puste krany- i
smuuuutneeee, choc prawdziwe
"w piachu pustyni ludzkich dusz"-to zrobilo na mnie
najwieksze wrazenie,po prostu swietne.calosc bez
zarzutu,podoba mi sie
Pustynia ludzkich dusz to swoiste piekło. Wiersz
enigmatyczny, jednak sens wyczuwa się intuicyjnie.
Podoba mi się.
Świetny wiersz. Niewiele w nim słów, ale za to treści
wiele. Można się w nim zadumać. Ciekawe metafory.
Wiersz ma bardzo dobrą formę.