Pustynia samotności
gdybyś sobie wybaczył
rzeczy których robić
nie powinieneś
może byłbyś innym człowiekiem
lecz zło
którego dotknąłeś
sprawiło że nie stałeś się zły
lecz zagubiony i bezbronny
jak dziecko we mgle
na pustyni samotności
poznawałeś wszechświat rozumu
zaglądałeś w każdy zakątek
ale nigdzie nie znalazłeś sensu życia
widziałeś spadające gwiazdy
swoich marzeń
które kolejno tonęły w jeziorze
rezygnacji
a szukając ukojenia
popełniłeś tyle błędów
że usiałbyś nimi niebo
zamiast gwiazd
twoje wypalone życie
tliło się
jak resztki papierosa
by w końcu zgasnąć
któregoś dnia o świcie
autor
Manuel del Kiro
Dodano: 2016-05-16 19:25:35
Ten wiersz przeczytano 502 razy
Oddanych głosów: 6
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (6)
Odpowiemy za nasze błędy
Pozdrawiam :)
Przemawiające wersy... Pozdrawiam :)
Wybaczyć sobie to rozpocząć nowe życie.Podobno na tym
polega piekło.
okropna wizja, interesujący wiersz
"Niebo usiane błędami zamiast gwiazd" - najbardziej.
bardzo fajnie i ciekawie napisane pozdrawiam