Pustynia uczuć
tym, którym wojna zniszczyła życie...
Na równinach, w pustce,
na pustyni uczuć się znalazłam.
Głuchota szczęścia,
Próżnia miłości,
Obojętność obojętności.
Bezkres bezkresu,
Cisza bolesna,
Nieważna już, nieznaczna.
I tylko spokojne morze,
Morze łez nieustannych,
Krzyki rannych.
Morze krwi znowu wzbiera,
Ktoś znów życie zabiera,
Kolejny atak, kolejny ranny.
Pustynia uczuć, gdzie czasem iskra miłości
się obudzi,
Lecz zaraz gaśnie, gdy ludzie zabijają
ludzi…
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.