Puzzel

Razi mnie światło tak mnie podarło
wyjmuję kieliszek naświetlam mdłości
człowieku żeby ci się umarło
wtedy by bliscy ruszyli w pościg

Jedni by wspomnień szukali w głowie
drudzy za łóżkiem jakiś drobniaków
wszyscy by się spotkali w połowie
już ja tam znam mi bliskich polaków

Jeszcze tu jestem to jeszcze jak guma
ciągnie się od nogi do nogi
zanim coś pęknie to jeszcze się uda
nie jeden puzzel do życia ułożyć

Z Bogiem mam układ tak tylko twierdzę
bardziej go chciałem tym sprowokować
czy zdzieli w pysk za takie herezje
choć mówią raczej nie warto próbować

Poecie wybaczy w swej łasce spokoju
nawet nie widać by niebo zagrzmiało
na tym padole łez trudu i znoju
nie jedno wielu już się wydawało

Mała pinezka wbita na mapie
macham ci z dołu butelką whisky
chciałem paciorkiem a nie potrafię
pozostając wciąż dalekim i bliskim

autor

YARI

Napisany: 2016-09-10 Dodano: 2016-09-10 09:13:47

Ten wiersz przeczytano 605 razy

Oddanych głosów: 1

Rodzaj Rymowany Klimat Refleksyjny Tematyka Świat

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie