Pył

Pył

0statnio śnią mi się gwiazdy z lat minionych
Wehikuł czasu wpada przez okno i gra
Na tapecie rokndrole te z prehistorii świata
Z królem który ponad królami i się nie kłania.

Dziwne to wszystko, takie niesamowite
Zapomniane melodie z minionej epoki
Piosenki zdarte na pocztówkach dźwiękowych
Twarze jeszcze nie tak dawno, bardzo młode.

Śnią mi się zespoły dziwacznie ustrojone
Proste instrumenty, któż wtedy marzył
O wyrafinowanych klawiszach, gitarach, bębnach
Gdy lekka i łatwa muzyka leciała w głośnikach.

Teksty przyjemne, zrozumiałe w piosenkach
Rytmy zachwycały młodą wiarę w szkołach
Wszyscy się bawili na swój sposób moralnie
Choć fruwały koszule i marynary nad głową.

Śnią mi się co noc, tak już od dłuższego czasu
Ci co dawno pochowali mikrofony i gitary
Jeno pył został po nich i puch marny ponad nami
Obleczony w złoto wiecznej rokendrolowej chwały.

20.02.2018 Mirosław Leszek Pęciak

autor

miniek1831

Napisany: 2019-02-20 Dodano: 2019-02-20 10:26:13

Ten wiersz przeczytano 459 razy

Oddanych głosów: 5

Rodzaj Biały Klimat Refleksyjny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie