Pył
Pył
0statnio śnią mi się gwiazdy z lat
minionych
Wehikuł czasu wpada przez okno i gra
Na tapecie rokndrole te z prehistorii
świata
Z królem który ponad królami i się nie
kłania.
Dziwne to wszystko, takie niesamowite
Zapomniane melodie z minionej epoki
Piosenki zdarte na pocztówkach
dźwiękowych
Twarze jeszcze nie tak dawno, bardzo
młode.
Śnią mi się zespoły dziwacznie ustrojone
Proste instrumenty, któż wtedy marzył
O wyrafinowanych klawiszach, gitarach,
bębnach
Gdy lekka i łatwa muzyka leciała w
głośnikach.
Teksty przyjemne, zrozumiałe w
piosenkach
Rytmy zachwycały młodą wiarę w szkołach
Wszyscy się bawili na swój sposób
moralnie
Choć fruwały koszule i marynary nad
głową.
Śnią mi się co noc, tak już od dłuższego
czasu
Ci co dawno pochowali mikrofony i
gitary
Jeno pył został po nich i puch marny ponad
nami
Obleczony w złoto wiecznej rokendrolowej
chwały.
20.02.2018 Mirosław Leszek Pęciak
Komentarze (3)
Pochwała dla dawnego rocka - czuć fascynację muzyką i
tęsknotę za dawnymi trendami.
Zakończenie skojarzyłam z Baczyńskim.
Muszę chyba też odkurzyć swoją gitarę :)
Pozdrawiam!
Dziwne, przyjemne, niesamowite - Twoje własne słowa
układają mi się w komentarz.
Sny to tak jakby drugie życie.
Najważniejsze aby były pozytywne:)
Pozdrawiam.
Marek