Pytający wędrowiec...

Biegne po tęczy- kolorowym moście marzeń
Przeszłych i przyszłych, pełen nadziei i wrażeń,
Smagany wichrem, z zimna kutą pajęczyną;
Widząc cały świat okryty srebną pierzyną,
Tak otulony, zamykający swe oczy...

Ów obraz jednak nigdy wędrowcy nie zmroczy!
Ma lekkie buty- to dar od Nocy Pani,
Ma ciepły kożuch- to opieka dobra Ani,
Ma miły szalik- to rozmyśla o swej damie,
I ciepłe rękawiczki- drogiej zawdzięcza je mamie.
Biegnie by spytać, kto wie czy się dowie,
Jak drogiej sercu wędrowca Andzi zdrowie?

autor

Don Aleksandro

Napisany: 2006-01-22 Dodano: 2006-01-22 16:52:09

Ten wiersz przeczytano 550 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Rymowany Klimat Romantyczny Tematyka Nadzieja

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie