pytania

Zadaję sobie pytania,
bo pytań nigdy za wiele
Gdzie się podziała prawdziwa miłość?
A gdzie są moi przyjaciele?

Z raną w boku, wciąż do przodu
Jestem jak mały statek na morzu
Zadaję pytania, ciągle dryfując
Szukam odzewu, wciąż zapytując

I nikt nie pozwoli mi dobić do brzegu,
dopóki pytania te są w obiegu
Dopóki jestem tu z pytajnikami,
to wszystkie słowa są drogowskazami

autor

gwen

Napisany: 2006-12-04 Dodano: 2006-12-04 18:30:31

Ten wiersz przeczytano 427 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Rymowany Klimat Romantyczny Tematyka Nadzieja

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie