Pytania bez odpowiedzi
Ludzie pytają
- ja nie rozumiem.
Ludzie śmieją się
- ja nie wiem z czego.
Ludzie patrzą sercem
- mnie ciekawi czemu.
Skąd w nich tyle radości, pytań,
miłości?
Szukają odpowiedzi?
- u mnie jej nie znajdą.
Chcą mnie pokochać?
- czy warta jestem?
Świat jest ciekawy,
ludzi są dziwni
ja jestem zamyślona
A każdy jest inny.
autor
doraa94
Dodano: 2008-06-05 20:06:39
Ten wiersz przeczytano 750 razy
Oddanych głosów: 2
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (2)
W pierwszej zwrotce są najpierw pytania a potem
śmiech. Może więc mimo rymu zmienić "Skąd w nich tyle
pytań, radości, miłości?"? Bohaterka wiersza mimo
tego, że nie rozumie innych to ich nie przekreśla jako
ludzi. Godna podziwu cecha melancholiczki.
Kazdy zasługuje na to czego pragnie;)twój wiersz jest
bardzo smutny, ale napisaaś go bardzo dobrze, taki
zgrabny, lekki