Pytanie o Ciebie

Tym,którym trudno zrozumieć czym jest miłóść

Gdy smutne krople deszczu po szybie spływają , a twarz twoja zamyśloną się wydaje,
Chłód , co otacza ludzkie postacie niczym welon panny młodej , skrywa prawdę o tobie
Oczy twe dziwny wyraz mi przedstawiają , jakoby niebyt duszy odzwierciedlają
I boję się spojrzeć , gdzieś dalej i głębiej , by wszystko ujrzeć inaczej , zrozumieć tych , co samotność za drogę wybrali

Jesteś i jakby cię nie było , smutna , inna niż zwykle , jakby nieprawdziwa w cale , i jakoś trudno mi zebrać myśli , pozostać nieczułym , gdy smutek i żale
Trudno jest serce swoje uzdrowić , trudno jest duszę zbawić, nikt nie powiedział że będzie łatwo z życia korzystać do woli i choćbyś mury różne postawił , świat od siebie odgrodził, znajdzie się ktoś , kto temu przeszkodzi

Idąc przez ścieżki życia poplątane spoglądasz za siebie wstecz i jedno zadajesz sobie pytanie,
czy droga ta będzie mieć kres
Co drogowskazem twym będzie , jaki napotkasz wiatr , dokąd cię los popchnąć zechce , czy starczy odwagi i lat
Jak życie przeżyć zechcesz , jaki to będzie czas , może nie spotkasz mnie więcej , utracisz co było w nas.

Tej,którą myślałem ,że znam

autor

schadel

Dodano: 2006-12-28 09:51:35

Ten wiersz przeczytano 422 razy

Oddanych głosów: 11

Rodzaj Bez rymów Klimat Smutny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie