Pytasz się czy samotność...
Pytasz się czy samotność
mi przeszkadza
odchodzisz
odpowiedź
puka do zamkniętych drzwi
teraz mieszka tu samotność
z pocałunkami pełnymi
upojnej ciszy
w których nasłuchuję
czy nie uchylają się drzwi
autor
Szary
Dodano: 2008-10-20 13:09:14
Ten wiersz przeczytano 847 razy
Oddanych głosów: 14
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (11)
ile w twoich wiersza jest zawartego uczucia to czysta
poezja serc moze sa smutne ale porywaja serce
wpomiedzy wypowiadane slowa
plus+
no to proszę otworzyć, przyjdę pogaworzyć o złotej
jesieni, może coś zmieni, a i wiersz wspólnie
napiszemy.
To smutek każe nasłuchiwać czy ten Ktoś
powróci...bardzo ładny wiersz.
Dużo prawdy, samotność to nieustanne wpatrywanie się
zamknięte drzwi.
nasłuchuję
czy nie uchylają się drzwi
-pieknie....Ty wiesz
hmm... udana personifikacja samotności...podoba mi się
klimat wiersza
w samotności , gdzieś w jej zakamarkach zawsze
pozostaje nadzieja, że coś sie zmieni...że skończy sie
ta cisza...
Piękny wiersz. Pozdrawiam
ktoś odchodzi zostaje tylko całus samotności ale
nadzieja na powrót każe nasłuchiwać czy ten ktoś nie
wraca...bardzo ładny wiersz
Samotność w ogłupiającej ciszy, oczekuje.... smutek
ogromny. Wiersz piękny!
Samotność zajęta nasłuchiwaniem dźwięków w obrazie
wykreowanym przez serce Czeka Nastrojowy wiersz
działa sugestywny Bardzo dobry Na tak!