Qualis artifex pereo!

Czytałam Miłosza, Szymborską i Bursę
I głowę mam – ach, głowę pełną wierszy!
Zasiadam nad kartką, do ręki długopis
„No, który nawinie się pierwszy?”

Lecz wiersze, przerażone kartką
Białą pustotą, długopisem – strzałą
Uciekły – rozpierzchnięte we wszystkich kierunkach
Nie został mi w rękach nawet werset mały

Siedzę za stołem, oczy w pustkę wlepiam
Zaklinam, pentagramy bazgrząc złowieszcze
Splątane myśli czesząc dłonią drżącą
„Słów! Słów dajcie mi jeszcze!”

Tytuł to słowa wypowiedziane przez Nerona na chwile przed śmiercią. Oznaczają "Jakiż artysta ginie we mnie!"

autor

Alquana

Dodano: 2005-01-10 14:42:48

Ten wiersz przeczytano 1214 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Rymowany Klimat Wesoły Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie