Quo vadis!
"Czym jest równość, jak nie zaprzeczeniem wszelkiej wolności. Równość jest niewolą." - Gustaw Flaubert.
Kamieniem uderz, lecz kogo zaboli?
Rana bezkrwawa jak oczodół duszy...
krzywdy prawdziwej - a w kieszeni kozik,
kogo coś wzruszy?
Moralność szyta bezbożną wolnością,
wszystko mi wolno za obłędu granią.
Szacunek zniknął - zło czuję głęboko,
wiarę zaćpano!
Głucho w opłotkach, noce zamierają,
strach i apatia, przyjdą i zabiorą.
Spali chałupę splugawiona narośl,
jak wilków sfora.
Stara wspólnota, gdzie się zagubiła?
Bronili siebie - tożsama rodzina.
Trutni wataha, strach - zboczeńców
chwila,
będzie drążyła.
Żal Chrześcijaństwa namiastki wartości,
psalm zapomnienia zagrał na pohybel.
Chcieli, by może ognisko rozniecić,
zwierciadło krzywe.
Dokąd więc zmierzasz, najprostsze
pytanie?
Szczerze odpowiedz, równych chcesz na
przodzie?
A Konstytucja - w złej wierze zostanie,
niecny dobrodziej.
"Bądźmy niewolnikami prawa, abyśmy mogli być wolni." - Cyceron.
Komentarze (163)
"Szacunek zniknął - zło czuję głęboko, wiarę zaćpano!"
Mocne i sugestywne słowa, robią wrażenie. Nie wiem
dokąd zmierza to wszystko ale gdybyś Grzegorzu mnie
zapytał:
- Dokąd idziesz Renato?
Odpowiedziałabym:
- Zawsze w stronę słońca,
tam gdzie czeka lato ;)
Pozdrawiam weekendowo :)
Emilio powiedz czy na Ciebie w domu mówią "Milasek"?
Chyba się nie mylę, prawda? Ja wolę Emilkę. Cieszę się
że wiersz pobudził Cię do refleksji, taki jest jego
klimat i rola.
Wszystkiego dobrego, miłego wieczoru.
Arku wiedziałem że coś szykujesz, wiesz co widocznie
się starzeję, no i te płuca?
Zdrowia dla Ciebie i całej rodziny.
Krzyczymy prawo i nikt nie zachrypnął a życie pisze
historie .Pogody ducha.
Grzegorzu twoje wiersze wyjątkowo skłaniają do
refleksji :) podoba mi się :) milutko pozdrawiam
Elu, czujemy to samo, rozmawiamy tymi samymi ustami -
choć jesteśmy różni, wiesz że myślę o nas dwojgu.
Tak czuję jak Ty, tak myślę jak Ty, bo gramy na tej
samej strunie. Jakie to proste... prawda?
Miłego weekendu w nowych czterech ścianach.
Grzegorzu, zwróć uwagę na drugą literę w tytule.
Broniu pytanie bym rozszerzył - co dalej?
Niech to pytanie pozostanie otwarte, my sami musimy
wypełnić je treścią poprzez nasze wiersze.
Wszystkiego dobrego - pomyślności Broniu.
Teresko masz rację prawda nie krzyczy jak marsze
równości, ale powiedz, kto się o nią upomni?
Miłego weekendu Tereniu razem z wnukami.
Arku tak się kończy jazda na byku:
https://www.youtube.com/watch?v=HaHQSSq6FZk
Trzymaj się zdrowo już dawno przestałem szukać byków
nawet tych małych.
Wolność jest mylona z anarchią, z samowolką, z
bezhołowiem, bezprawiem i zgodą na wszystko.
Rzeczywiście, "quo vadis, świecie".
Popieram Teresę: prawda jest za cicha.
Piękny wiersz i na czasie. Wielu z nas zadaje sobie
pytanie. Co? Pozdrawiam serdecznie.
Kolejne Twoje strofy do refleksji, pogubiliśmy
wartości, pozwoliliśmy w imię wolności słowa na
głoszenie herezji, że "prawda sama się obroni"?
Prawda jest za cicha.
Pozdrawiam
Skoro napisałeś, że to monumentalne pytanie, które
pierwszy zadał Sienkiewicz, to znaczy, że ...
poszukaj dużego byka. :):)