Qvo vadis Domine

podziwiam pozdrawiam

Podoba mi się. Pozdrawiam

Chwytasz mnie za serce swoimi słowami :)

Witaj Skoruso. Jak zwykle zachwycasz słowem. Twoja
gwara nadaje dodatkowego uroku wierszom. Miło było
przeczytać. Pozdrawiam:)

Rozmyślnie o życiu w szerszym wachlarzu myślenia nie
tylko po ziemsku ale także leczeniu Duszy i nadziei
jutra
p o z d r a w i a m

trzeba wiedzieć komu się daje...wszystko jedno co...

myślę że i w tym posunięciu jest dobroć Boga.
:)

Pokorne, ciche słowa do Boga, takie myśli pełne
nadzieji...
Pięknie.
Pozdrawiam serdecznie:)

Wzruszyłam się...dziękuję.

Wiesz jak lubie Twoje gwarowe wiersze i proze:)+

Heniu, myślę podobnie, jak Ty. Jeżeli następcą będzie
Afrykanin, to w części potwierdzi się przepowiednia.
Nie wchodzę w temat, bo tu nie ma miejsca na głębsze
rozważania.
Pozdrawiam autorkę i ciebie:)

Heniu,
myślę podobnie jak Ty. Jeżeli następcą zostanie
Afrykanin, po części spełni się przepowiednia. Nie
wnikam głębiej w ten temat, bo tu nie miejsce na
głębsze rozważania.
Pozdrawiam autorkę i Ciebie:)

Skoruso!!, Ciebie czytać to sama przyjemność,
pozdrawiam bardzo serdecznie

Piękny wiersz , dostarcza tyle folkloru i pozytywnych
doznań i wzruszeń niebanalnych. Poza tym, robi
wielkie wrażenie na czytelniku, aż trudno wyjść z
podziwu, że można tak pięknie operować słowem i tak
mistrzowsko dobierać rymy. Ten wiersz jest taki
śliczny i piękny, a miłość wyjaśnia wszystko.
W każdym słowie kryje się niebanalna treść. Poza tym
ładna forma wiersza , głęboki sens, przyjazny styl ,
a jaki przekaz… zachowuje subtelność , finezję …mmhmm
…. nie dla pospolitych umysłów, on jest, ale dla
posiadających wysublimowany gust, zapewne dla tych ,
co do filharmonii chodzą często i o muzyce
symfonicznej wiedzą bardzo dużo ;) Pozdrawiam zatem
serdecznie i głosik daję.

trudne pytania zadajesz, skoruso...
ale potrzebne, pozdrawiam