RACHUNEK SUMIENIA
Wzrok mój wędruje po bezkresnym niebie
i liczę niedbale obłoki płynące
myśli jak latawce posyłam ku górze
lecące z nadzieją szukają ratunku
Wtórują mi chóry rozumu mądrości
a cios mi zadaje sumienia cichy wyrzut
o czym zapomniałam w ten dzień
rozrachunku
nie mogę zebrać w całość mojej pustej
głowy
Czyste kartoteki gwarancji nie dają
że błąd za błędem będzie wybaczony
lepiej odejść uciec ukryć się czym
prędzej
niż pamiętać że kogoś uczyniłam zdradzonym.
Komentarze (24)
Trzeba się starać i mieć nadzieję,
choć człowiek ideałem nie jest!
Pozdrawiam!
Piękna refleksja, dająca wiele do myślenia. Tak, za
swoje wszystkie czyny tam w górze odpowiemy.
Pozdrawiam serdecznie.
Jesteśmy ludźmi, popełniamy błędy... Pozdrawiam :))
Bardzo refleksyjnie i jakże prawdziwie
Codzienny rachunek sumienia...
Pozwala nam na spokojniejsze przejście przez życie
Choć nie łatwa to sprawa ale możliwa
Wystarczy chcieć a rutyna sama się co dnia pojawia
Nim do snu zamkniemy nasze zmęczone oczy
Pozdrawiam serdecznie i życzę dobrego dnia...
Twój wyrzut sumienia daje dużo siły dobry wiersz pisz
i dziel się swoją mądrością
ladnie i madrze ubralas w slowa wyrzut sumienia:)
Pozdrawiam:)
Bardzo mądre myśli a rachunek sumienia tez potrzebny
aby normalnie żyć..pozdrawiam dobrej nocki..
Najtrudniej oceniać siebie.Pozdrawiam.
Zatrzymałem się i jestem zachwycony.Ślicznie i mądrze
przekazałaś swoje myśli.Pozdrawiam.
poruszasz bardzo trudny temat
mądrością słowa zatrzymujesz
pozdrawiam
Ciiiiicho:)))
Z mądrą refleksją... Ładnie:-)
Rzeczywiście zbliżone refleksje:)
Jeden wers czytam inaczej,ale to tylko takie tam moje,
nie chcę urazić.
lecą z nadzieją szukając ratunku
madry rachunek sumienie
jest w tym wierszu madrość i zastanowienie się nad
swoimi uczynkami:)
Wyrzut sumienia ładnie ubrany w słowa...