rachunek sumienia
Nie ma i nigdy nie było
rzeczy,
na której zależałoby mi więcej niż
trochę.
Nie poznałam nigdy
mężczyzny,
dla którego serce wariowałoby dłużej niż
chwilę.
Nie odkryłam nigdy
pracy
pochłaniającej i fascynującej.
Nie odnalazłam w życiu
celu,
do którego dążyłabym w pełni oddana.
Zgubiłam gdzieś w natłoku wrażeń
marzenia
dziś już ich chyba nie mam.
Żyję bezdźwięcznie, bezpostaciowo
chwilą, ale bez radości.
Kim, zatem jestem?
autor
LiliaLeśna
Dodano: 2010-08-29 13:34:09
Ten wiersz przeczytano 471 razy
Oddanych głosów: 7
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (6)
Podoba mi sie Twoj wiersz :)
ładny wiersz, ukazuje wewnętrzne rozterki... Wszystko
nabierze sensu, z czasem:)
Jesteś "śpiochem" :)..uśpionym szpiegiem, który czeka
na odpowiedni moment :)..A kiedy się obudzisz - biada
:).. M.
poszukiwaczem skarbu jakim jest szczęście....
to nie jest rachunek sumienia....to raczej pokazanie
swojego EGO...skromnego ale sympatycznego EGO....
Przeszłość można medytować, przyszłość trzeba
tworzyć.Brawo