Radość

Błękitna peleryna spowiła nieboskłon
białe żółte złote pasma ślą jej swój ukłon
pierzaste runa i kłębki waty ślizgają się po
niej
swe nici plącząc jak pajęczyna lecz skromniej
Niebieski płaszcz okrywający soczystą zieleń
jak źdźbło trawy wzdycha doń kwiat czy jeleń
turkus błękit czy lazur sieje pokój i nadzieje
swój blask podsycając lustrem słońca grzeje
Parasol lśniący błyszczący światła nasyceniem
o jakże lubisz wzdychać zachwycać się jego pogodnym imieniem
ileż to myśli jasnych czystych on w twej głowie zasieje
byś odważnie z uśmiechem przez życie szedł
przez życia dzieje!
O tak!

autor

Margoott

Dodano: 2006-09-07 20:10:11

Ten wiersz przeczytano 406 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Rymowany Klimat Optymistyczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie