Radość dnia
Słoneczny promień ciepło tuli ranek.
Zdejmuje z powiek resztki marzeń
sennych.
Radosną chwilą nowy dzień powstaje.
Rozsiewa moce pozytywnej werwy.
Nagie korony przyodziewa złotem.
W zmrożonej tafli rozbłyskuje tęczą.
Świergotom ptaków towarzyszy fortem
- w cieple poranka trele mocniej
dźwięczą.
Siła natury krzesze nowe moce.
W otoczce ciepła wszystko jest możliwe.
Życiowe drogi stają się znów prostsze.
Chwytaj energię,by poczuć,że żyjesz.
Komentarze (22)
Bardzo ciepły wiersz (nie tylko ze względu na słońce).
Gdy świeci słońce, to ładują się samoczynnie nasze
akumulatory. To dotyczy nie tylko ludzi. Szkoda, że
słońce w zeszłym roku tam, gdzie ja mieszkam było
takim rzadkim zjawiskiem.
Pozdrawiam najserdeczniej Magdo i zapraszam do
rewizyty. :)
miło przeczytać było...
+ Pozdrawiam
Pięknie...radość powoli powraca w Twoje strofki+:)
pozdrawiam Madzia
Ładnie, magdo :)
Miłego dzionka.
Pięknie. Rano, gdy spojrzę w okno i widzę słońce, to
zawsze się zachwycam i mówię - dzisiaj będzie piękny
dzień. Od rana żyję w radosnej energii. Pozdrawiam
Madziu.
Jak taki poranek daje wiatr w żagle,
trzeba by siebie na ten dzień nawlec.
Pozdrawiam Madziu jak zawsze ciepło mnie przeszło.
Madziu piękny ten poranek:)pozdrawiam cieplutko:)