Radość istnienia
Chcę być letnim powiewem
Między ziemią a niebem
Czerpać radość z istnienia
Chociaż życie się zmienia
W sukienkę z pachnących kwiatów ubrana
Fruwać w przestworzach od rana do rana
Ze słońcem tańczyć na chmurach w
błękicie
Ach jakie piękne byłoby życie...
autor
JoViSkA
Dodano: 2020-11-21 09:48:55
Ten wiersz przeczytano 2653 razy
Oddanych głosów: 87
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (45)
Radość bywa i taka.
Tej radości nigdy mi nie brakowało, ona pomaga mi w
trudnych chwilach...
Dziękuję pięknie odwiedzającym moje archiwum :)
Pozdrawiam z głębi serca i ślę wszystkich moc
serdeczności :)
Aniu :) Przytulam i odwzajemniam życzenia :*:)
Lubię Ciebie w takiej odsłonie.
Wszystkiego dobrego i zdrowia Tobie i Bliskim Ula
Przepiękne marzenia, uściski :)
Marzyć można dowoli...
Udanego popołudnia:)
jest pięknie,,
Dziś jest tak pięknie na dworze wiosennie...słoneczko
świeci, ptaszki ćwierkają i ja czuję taką radość
istnienia :)) Mariuszu :) weneczko :)) dziękuję
ślicznie za zajrzenie do tego starego wiersza :))
Powiem tylko tyle...żyć nie umierać :)))
Miłego popołudnia Uleńko :)
Warto chciejstwo urzeczywistnić.
Czemu nie?
Pozdrawiam
Dziękuję miłym gościom za miłe słowa :) Życzę udanej
Niedzieli
Pozdrawiam serdecznie ...
piękne marzenia - niech się spełnią
Jestem bardzo za i przyznam się nieskromnie, że w tej
sukience z pachnących kwiatów chętnie bym Ciebie
pooglądał:))))
Dobrze się odbiera taki lekki wiersz (o obecnych
czasach).
"Marzenia jak ptaki...".
Marzyć jednak należy.
Pozdrawiam z podobaniem:)
Chociaż fantastyka, to życzę spełnienia.
Dobranoc. :)