RADOŚĆ JAŚMINOWA

Chociaż od prawie roku nie napisałem już żadnego
wiersza, czuję się mimo wszystko związany z Bejem.
Szczególnie ujęły mnie za "serce" słowa Julki56 oraz
Uli. To miło, że pamiętacie o tych, którzy odeszli.
Ula2Ula; Julka56 podpisuję się pod Waszymi
komentarzami do sytuacji na beju. Ludzie! Pamiętajcie
zawsze, że nikt, kto nie posiada najmniejszej drobiny
wrażliwości, nie napisze żadnego wiersza...
Napisałem długi, bardzo długi komentarz, ale po
namyśle... zostawię tylko tych kilka zdań
początkowych.
Ula2Ula wiersz jak zwykle świetny. Pozdrawiam

Bardzo ładny wiersz miłosny i tak jak przy dzisiejszym
święcie naprawdę super-to co do wiersza...powodzenia
Druga część ta dla krytyków jest jak najbardziej na
czasie i cieszę się że widzę tutaj znajomą mi z paru
komentarzy Krytyka Panią Martę- nie dla tego że lubię
to imię,ale jako autor akceptuję w całości jej
podejście do ludzi w końcu nie znanych i o różnym
charakterze. Może jeszcze wiele niejasnych spraw
związanymi z komentowaniem przez niektórych krytyków
raczej autora,a nie to co napisał i tak jak wyrabiając
z góry już niepomyślną opinię-lub po prostu
wyśmiewając bezpodstawnie nie wiadomo dla czego nie
służy rozwojowi beja,a raczej powolnej jego
śmierci.Mnie samemu już też dużo nie brakuje do
rezygnacji,ale widząc tutaj te same poglądy u innych
autorów których sobie cenię więcej i dla tego że sam
zaczynałem mając przed sobą tylko chęci,a jak to
wyglądało wiedzą dokładnie julka56-ula2ula i wiedzą
też inni,a sam się nie wstydzę przyznać że dzięki tym
paniom i nie tylko tym,zacząłem sam raczkować i tutaj
też chylę przed nimi czoła i z okazji Walentynek
-święta miłości życzę wszystkiego co się zwie
szczęściem i zarówno dużo zdrówka i najlepszego
pozostałym-sam jestem raczej nastawiony dzisiaj
świątecznie i chcę tylko podziękować jeszcze za słowa
o naturalnym obrazie nas wszystkich na beju w
komentarzu julki56-serdeczne dzięki i duża buźka.

Bej ma bejowy klimat ...ale radość pisania jest coraz
mniejsza.Mistrz może być tylko jeden a reszta to
uczniowie.Zobaczcie pierwsze wiersze dobrych
autorów...Pozdrawiam

Julka56 całkowicie cię popieram, pozdrawiam.

Masz rację ula z tym co stało się z bejem, który
kiedyś był sławnym portalem i wielu autorów poprawiło
tu swoje umiejętności. Wielu zniszczyli krytycy swoim
niedelikatnym podejściem w pokazywaniu błędów w
wierszu, ale teraz to już tylko namiastka beja. Dużo
się tu nauczyłam, od mądrych ludzi, których szanuje i
dobrze wspominam. Jeśli chodzi o twoje wiersze, są one
specyficzne, mają swoją inność i może właśnie to
dodaje im uroku. Przecież nie można zabijać w autorze
jego indywidualności, inaczej widzianego, inaczej
wyrażonego przez niego świata, bo to właśnie jest
poezja. Nie można zmusić wszystkich w pisaniu wierszy
do szablonu, co narzuca moda i sztywne ograniczenia
myśli piszącego regułkami z podręcznika profesora.
Poezja to żywioł, żyje własnym życiem i tylko wtedy
pokazuje piękno. Po co pisać wiersze referaty i każdy
na jedno kopyto, ustalone z góry. Ja żyje w takim
środowisku i takie piszę wiersze, które same z racji
otoczenia narzucają mi styl. Wartości ich nie oceni
żaden krytyk , tylko ludzie którzy je będą czytać.
Jeśli ktoś wyda tomy swojej poezji, ale nie kupi jej
nikt, to na co zda sie jego kunszt pisarski. Jeśli
Henio wyda swoje wierszyki i znikną z półek księgarni,
bo czytelnik chce sie rozerwać, pośmiać po pracy, a
nie rozwiązywać zagadki i zaglądać do mózgu autora, do
tego służą mu krzyżówki czy szarady.
Zawsze pisało bardzo dużo poetów wiersze, a
przetrwały, które docenił nie krytyk, ale czytelnik.
Bardzo to przykre jeśli krytyk nie szanuje autorów i
lekceważąco się wyraża o ich pisaniu. Powinien
wskazać błędy i podpowiedzieć ich poprawienie, bo
skoro jest mądrzejszy i widzi lepiej, to co autor chce
powiedzieć w wierszu, jakimi ma to zrobić środkami,
dysponuje z racji wykształcenia większą wiedzą, ale
tak się nie dzieje. Krytyka wyraźnie podkreśla w swoim
wyrażeniu niższość autora i nie traktuje go z
szacunkiem a raczej z kpiną, a potem narzeka na
reakcję autora. Niewiadomo jak osoba kryje się za
pseudonimem.

Radość bycia ze sobą. Uśmiechy budują dom i zapalają
światło. I wszystko jest idealnie na swoim miejscu. Bo
widzenie świata przez zakochanych nie musi być zgodne
z rzeczywistością. Pozdrawiam :))

Lubię wiersze zrodzone z radości i ze smutku, po
prostu z wewnętrznej potrzeby. Ten jaśminowy pachnie i
działa na wyobraźnię.

Co to za krytyk... jeśli w blasku księżyca nie
ujrzy.. blasku, jeśli w świetle świecy nie
zobaczy... światła. To My jesteśmy tutaj laicy...
lecz krytyk powinien czuć ponadto... napiszę do
"Kobiety" i zapytam o co tu chodzi...
Wiersz jest przepiękny... pełen wyobraźni.

och! ,same zachwyty aż ciężko.

Wiersz czuly, przepelniony miloscia i slodycza.

czułość z miłością przeplatana. uroczo.

Błękit, biel, żółć, pomarańcz, złoty. Ciepłe kolory
napełniają czytelnika optymizmem. Optymizm podkreśla
czekolada i świergot ptaków.No i brak pośpiechu przed
kochaniem. Serdecznie pozdrawiam.

Ależ zadziałało zapachowo na zmysłach :)) Tak marzenia
się spełniają kiedy im w tym pomagamy. Ładne słowa -
zawarte w nich jest chyba to co najważniejsze, a
miłość już musi być dana bo bez miłości nie powstają
tak poważne plany , jak wspólny dom , rodzina i
przeżywanie ... wspólne przeżywanie i radowanie sobą .
Podoba mi się Twoja radość - pozdrawiam

black martha:) Poezja to wielkie słowo Powstaje
codziennie nowa i niema wzorca Bej to ludzie często
utalentowani także,uszanuj.Dziś wiersz dedykowany
Pozdrawiam ciepło i dziękuję:)

Światło zapłonęło światłem? Z wiersza na wiersz coraz
więcej "beja", coraz mniej poezji. Szkoda.