radość życia ...))
gęsta mgła
płynie nad górami
przedziera się przez sosen ścianę
jak turysta
co szlak nowy zdobywa
do nieba
wiatr ją popycha
porywa na strzępy
jak znak indiański
o wolność i pokój
tam w górach
jest ta wolność
z każdym krokiem
im bliżej nieba
tym rażniej
istoty ludzkie
im wcześniej pozbywają się
pychy
egoizmu
przestając być pępkami świata
tym bardziej wolność smakuje
kiedy mgła podniesie się do góry
widać niebo błękitne
jest radość z bycia
tu i teraz
Ewa Iżbicka
25.10.2018 Laudenbach
autor
Polisia
Dodano: 2018-10-27 09:27:21
Ten wiersz przeczytano 558 razy
Oddanych głosów: 12
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (12)
Czasem jednak ludzie tą radość życia nam odbierają.
Niech ich diabli wezmą!
Nie dajmy jej sobie odebrać.
Z przyjemnością przeczytałem.:)
Pozdrawiam serdecznie.
Wielowątkowy obrazowy wiersz
Za mgłą mozna wiel odkryc ale i przyłonić
Pozdrawiam serdecznie :)
---zatem cieszmy się chwilą, póki trwa...
Piękny obraz kreuje ten wiersz i refleksje.
Pozdrawiam!
Lubię mgłę...ładny wiersz..Pozdrawiam.
Bardzo fajnie ...czekać co jest za mgłą
"jest radość z bycia
tu i teraz"
Pozdrawiam
Ciekawy opis, chyba pierwszy raz trafiłam do Ciebie,
(tyle nowych wierszy codziennie się pojawia)
pozdrawiam
Lubię zamglone obrazy. Ładny obrazowy wiersz.
Pozdrawiam serdecznie :)
Ładnie,gdyby tak....Pozdrawiam.
pycha i egoizm... gdyby tak udało się ich pozbyć, jak
tej mgły
Jesienne klimaty, a mgła coraz częściej obdarza nas
swoistym urokiem. Pozdrawiam Pilisiu.