Rafandynka
Chciała być wolna jak ptak,
co leci, gdzie oko nie sięga,
gna wciąż przed siebie, do przodu,
rozwija się, jest pewna.
Chciała być wolna jak wiatr,
co dmie w żagle na morzu,
ma swój świat, pasje, pragnienia
i wolną wolę w rozwoju.
Spotkała mężczyznę życia,
z miłości, wolność zatrzymał,
zakleszczył świat i rozwój,
dał wszystko, nie o to chodziło.
Została rafandynką,
piękny dostojny żaglowiec,
co wszystkie żagle rozwinął,
lecz ugrzązł, dalej nie płynie.
Podziwu wszyscy nie szczędzą,
że dama, ktoś pozazdrości,
bogactwo, przepych i blichtr,
w zamkniętym świecie wolności.
Komentarze (77)
wielu jest takich co życie poświęca dla innych
pozdrawiam
piękny
BARDZO FAJNY, UDANY WIERSZ.
Miłość potrzebuje skrzydeł, nieba i wolności.
Pozdrawiam.
Dziękuję za odwiedziny Tereso.
Życzę Tobie pomyślnego tygodnia. :)
bez wolności nie ma szczęścia...świetny, refleksyjny
wiersz:) pozdrawiam
Refleksyjny przekaz skłaniający czytelnika do
przemyśleń nad wartościami i potrzebami owego życia
Pozdrawiam.
Marek
Świetny wiersz Tereso. Dla miłości kobiety potrafią
wiele poświęcić. Ale czy zawsze czują się szczęśliwe?
Ślę moc serdeczności i dziękuję za odwiedziny. :)
Tereso, czytałem już i komentowałem Twoją Rafandynkę.
dostałem wczoraj od Ziu-ki link z filmem do ostatniego
wiersza. wiem, że bez zaproszenia pojawisz się u mnie
dopiero, gdy opublikujesz nowy wiersz.
w imieniu swoim i Ziu- ki zapraszam Cię do obejrzenia
filmu.
pozdrawiam :):)
Wolność, to jest to) Dobry przekaz WOJTER+++
Pozdrowionka
Teraz dopiero spostrzegłem, że byłem już u Ciebie, ale
wiersz jest tak
dobry, iż z przyjemnością przeczy-
tałem ponownie.
Bardzo dobry/moim zdaniem/
wiersz mówiący, że dobrobyt
nie zawsze daje szczęście
komuś, kto oczekuje uczucia,
zrozumienia i wolności.
Serdecznie pozdrawiam.
Miłość miłością ale nie pozwólmy się
zniewolić.Pozdrawiam.
dobre przesłanie - miłość to nie jest złota klatka
nie powinno tak być....
pozdrawiam
Wiersz ujmuje?
Teresko, jeśli kochamy nie musimy być zaraz,
rafandynką możemy się spełniać przy osobie, którą
kochamy:)
Pozdrawiam jak zawsze serdecznie i z uśmiechem, Ola:)
Smutne życie kobiety,dobrze się zastanówmy zanim damy
miłości wolność zabrać, bardzo ładny i mądry wiersz :)