Raimundo
Raimundo
tłamsiłaś wstyd i sponiewieranie
za czerwienią ust dziecęcych
płatkami maków wrześniowych
zdeptanych
Raimundo
noc za nocą dzień za dniem
zlepiałaś ból i strach plasteliną
stanęły ci w końcu w gardle
dławiące
Raimundo
chowasz męża i dzieisięć lat życia
w grząskiej ziemi zakopujesz spokój
ocierasz z czoła oddanie
wreszcie
Raimundo
stoisz twardo na cienkich obcasach
marmurowa boginni grecka
z silnymi czarnymi oczami
spalonymi
Raimundo
niebo ześle tobie kiedyś gwiazdę złotą
tylko nie wstydź się już nigdy więcej
posągom nikt nie zabronił
płakać
ah, Raimundo
z filmu "Volver" nie obejrzysz, nie zrozumiesz nie zrozumiesz
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.