Rajski Ogród Anny
Za białą furtką
Bluszczem okalaną
Spaceruje Anna,
Zachwyca się polaną
Maki czerwone
Na wietrze kołysane.
Ich nasionka czarne
Wszędzie są rozsiane
Dalej fiołki
Wróżki fioletowe
Obok nich astry
Cudownie malinowe
Krzewy i drzewa
Także tutaj rosną
I cieszą się każdą
Kolejną wiosną
Każdy ogród skrywa
Tajemnicę swą
I tylko ten, kto ma serce czyste
Może odkryć ją
Anna w zadumę popadła
W swych marzeniach utonęła
Cudem jest że
Jeszcze w nich nie zaginęła
autor
Martunia1201
Dodano: 2018-06-23 20:03:09
Ten wiersz przeczytano 557 razy
Oddanych głosów: 9
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (9)
Przepiękny, przyrodniczy wiersz, pozdrawiam :)
Wciągająca melancholia. We mnie Twój wiersz przywołuje
wspomnienia moich ulubionych i zapamiętanych miejsc.
Pozdrawiam.
Marek
ładny ciekawy ten ogród skrywający tajemnicę można
się w nim zagubić tyle tam kwitnących kwiatów i
aromatów :-)
pozdrawiam
ładny ten ogród z całorocznymi roślinkami.
Ogrody, coś pięknego
Pozdrawiam
http://wiersze.kobieta.pl/wiersze/pamietajcie-ogrodach
-508925
Piękny ten ogród anonimowej Anny, ale prawie każdy
zakochany
jest w swoim, wymuskanym, wychuchanym, aż przyjdzie
jesień
i zniknie w okowach nicości.
Pięknie pozdrawiam Martuniu.
Ciekawy ten ogród, w którym równocześnie kwitną kwiaty
z różnych pór roku. Miłego wieczoru:)
Człowiek i ogród odwieczny temat wierszy a wciąż
aktualny ładny. Pozdrawiam
Dobry wiersz pozdrawiam