Raz

Tak jak mroźna struktura szyby pokrywa,
Tak ja przelewam na papier me przemyślenia,
Powstałe w wyniku narodzin nowego istnienia.

Istnienia, które w łonie matki do dziś spoczywało,
Przetrwało śniegi i burze, upały i mrozu zamarznięte kałuże,
Aż wreszcie wyszło by zobaczyć świat stary, nowy.

To małe słoniątko, które oczka wciąż mruży,
Urodziło się w trakcie stada zimowej podróży.
Chyba przetrwa, jest silne i matka obroni.

Siedząc i pisząc, apeluję do Was towarzysze broni,
Skreślcie dym z kominów, żeby wody obniżył i Słońce odsłonił,
By ten słoń, nie był ostatnim ze słoni.

03.01.2k8r

autor

rzr

Dodano: 2008-04-19 17:46:31

Ten wiersz przeczytano 615 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Bez rymów Klimat Obojętny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie