Razem w dobie pandemii
https://www.youtube.com/watch?v=CHN5ZcsgYf4&list=OLAK5 uy_lzOPF6w0y-jfR7PEnuac5M1pIbjycynfw&index=8 https://www.youtube.com/watch?v=2QPQlSLH0Ss&list=OLAK5 uy_lzOPF6w0y-jfR7PEnuac5M1pIbjycynfw&index=7
Sama
Jestem ze sobą
Lubię tu być
Gdy wokół cisza
Stukot kół prysł
Rozmawiać pytać odkrywać szelest
Jestem w zgodzie ze sobą
I całym Światem
Jak wiele wiem
A jeszcze więcej chcę wiedzieć
Szukać pytać odkrywać od nowa
Zadziwiam się i jestem dumna
Spokojna
Patrzę i myślę
Wcielam się w ludzi
Których w mijających wiosnach poznałam
Ich codzienne zajęcia
Radości spokój
W mieście tylko szybkość
Na wsi spokój
Tutaj zakupy tam kapliczka zaduma
Chrystus się objawił szczęście
wystrzeliło
A ja wyżej od wszystkich wyżej od
wszystkiego
Jestem jak zaklęta sama ze sobą.
Sam
Jestem ze sobą
Lubię tu być
Gdy wokół cisza
Obraz sprzed oczu prysł
Rozmawiać pytać błądzić
Jestem w zgodzie ze sobą
Lecz nie z całym Światem
Jak niewiele wiem
A jeszcze mniej chcę wiedzieć
Nie szukać nie pytać nie żyć od nowa
Zadziwiam siebie że jeszcze jestem
Już nie dumny
Coraz mniej spokojny
Wcielam się w ludzi
Których nie chcę już podziwiać
Ich codzienne zajęcia
Radości i spokój
Miesza w zmysłach
W mieście na wsi
Beznadziejnie wciąż tak samo
Do szaleństwa do przekwitania
Tutaj zakupy tam kapliczka
Kiedyś stała
Chrystus się objawił lecz nikt go nie
zauważył
A ja wyżej od wszystkich wyżej od
wszystkiego
Jaźń rozstrzelana
Za życia umarły.
https://www.youtube.com/watch?v=5r6SFFknUso&list=OLAK5 uy_lzOPF6w0y-jfR7PEnuac5M1pIbjycynfw&index=5
Komentarze (39)
Jakby to napisać, jesteśmy niby razem, niby wspólnie i
niby ponad wszystko.
Ciekawy tekst Robercie z pomysłem.
Pozdrawiam serdecznie.
;)
Wymowny wiersz, msz oderwanie się od innych dobrze
robi, ale tylko na jakieś czas, człowiek to stworzenia
stadne, jam mawiał mój śp. Ojciec, wiem, że miał
rację.
Tak poza tym wyciszenie jest potrzebne i z pewnością
ludzie na wsi nie są skazani na wyścig szczurów, są
bliżej natury i wiary. Co do bycia ponad, myślę, że
nie ma czegoś takiego, ponad jest tylko On, a my
jesteśmy równi, tym bardziej w Jego oczach,
niezależnie od wszystkiego - rasy, koloru
skóry,zapatrywań politycznych, statusu materialnego.
Wiersz do zatrzymania, wrócę doń po cichu, pozdrawiam
serdecznie, Robercie:)
poruszający wiersz
Tytuł "Razem...", a jednak osobno...
Piękny i wzruszający wiersz na czasie skłaniający do
refleksji...pozdrawiam ślicznie Robercie i życzę
miłego dnia :))
Ona sama, on również sam,
czas dość szybko im ucieka,
życie niezbyt słodki ma smak,
na co każde z nich więc czeka?
Samotność w dzisiejszych czasach niejednemu daje się
we znaki. Ja na szczęście dużo wcześniej się przed nią
zabezpieczyłem. Mam u siebie w domu swą żonkę i
teściową, dlatego dużo łatwiej jest mi znosić ten
trudny okres czasu w jakim musimy wegetować.
Za jakość wiersza Robercie - tylko chwalić. Serdecznie
pozdrawiam życząc miłego dnia :)
Nie płaczcie, nie umarła dzieweczka,
ale śpi".
Kościół jeśli nie umarł, to właśnie umiera?
Z pewnością tak jest, zmienia się.
Za życia umarły.
Piękny refleksyjny wiersz, na czas Postu.
Zastanowienie się nad nami, dokąd to.
Straciliśmy pokorę, która przestaje słuchać, nie
pozwala na poddawanie się w wątpliwości.
To utrata świeżości, zamiana w kamień, zastygłe
muzeum.
Cud uzdrowienia, on w bólach dokonuje się. Chciałabym.
Wraz z Zmartwychwstaniem .
I muzyka skrzypcowa.
Koncerty i Suita Krzysztofa Meisingera.
Uczta. Dziękuję.
smotność ma bardzo podobne oblicze.
Ciekawie i refleksyjnie o tej samotni jej i jego, w
dobie pandemii.
Pozdrawiam:)
Skłaniasz czytelnika do refleksji nad istotą obecnego
życia, które swoją narzuconą wyjątkowością ma wpływ na
wydarzenia codziennego dnia.
Pozdrawiam.
Marek
Wiersz smutny zmusza do zastanowienia się nad pandemią
i jej skutkami...pozdrawiam serdecznie.
Obie wersje piękne i warte przeczytania, przemyślenia.
Ja mam troje dzieci. Córka w Polsce i dwóch synów z
rodzinami w Kanadzie. Każdy z nich ma dla mnie
zagwarantowany pokoik. Jeden syn ma farmę, tak cała
moja rozkosz, Drugi syn mieszka w mieście i tu też
rozkosz, bo nie ma nic do roboty. Córka w Polsce, w
małym miasteczku. Nawet tu syn ma katycz na północy i
tez mam tam swój pokój. Ale królestwo moje jest w
cichym kącie samej najlepiej. Telefon, telewizor,
komputer. Serdecznie pozdrawiam
sama jestem tak samo...
w tłumie,
czas się wybudzić,
może jest nadzieja,
wiosna, niech rozpali
w sercu płomyk
rozżarzy
za czym pragniemy;)
serdeczności Robercie:)
Jak nam tu zrobią Wiktorie jak w Australii to nasze
samotności nie będą tak w sumie słodkie
pierwsze czytanie, to jest on, ona albo różne punkty w
życiu. okresy. oboje samotni, też lubię sam być, też
wcielać, rozmawiać z ludźmi bez ludzi, ale jednak
wybuchnąć od czasu do czasu się chce w ludzi. Bo jak
tak długo sam to tylko wybuch, już nie umie się gładko
wchodzić w relacje. Wiar, hm, cóż każda dobra, byle
była, czy w Jezusa, czy w Kupałę, byle była, więc mnie
się bardziej podoba ona - Sama