realistka

To ja się cieszę że jestem realistką,bo umiem
kalkulować...gdy inni płaczą ja się uśmiecham...miłego
dnia.

Joe Brzask - dziękuję Ci za uwagi - poprawiam szlif
dokonany i wierszyk jest już ładny.

Tak, ja realista - nie to nie ja bardziej idealista z
nutką romantyzmu za pasem.

Czy kochliwy (?) raczej wrażliwy Tom na piękno.
Ale zostałem pociągnięty za język przez Was :))

"i czy na pewno do mnie to mówi" -> "to mówi" skreśl
zdecydowanie, bo popierwsze "to' jakby odnosiło się do
niej, mówi dubluje z gada, no i wtedy te kolokwialne
gada możesz właśnie na spokojnie podmienić na mówi...
;)
"przecież życie, to nie jest matematyki droga" "jest"
absolutnie zbędne...

"radość z życia które dostałeś od Boga" z tekstu
wynika, że powinno być "dostałaś", choć ja osobiście
bym użył liczby mnogiej, "dostaliśmy" pasuje tu
znakomicie...

"ja te realistki" - generalnie "tej", jednak patrząc
na trzeci wers tej strofy wiino być "ja tych
realistek"....

bez "lecz" przed powiedz...

... ciekawe, dobre, trafia do mnie,
zdecydowanie na plus...

Wiersz do rozważań. Z jednej strony jedno z drugim się
kłóci, a z drugiej romantyzm poprawia jakość życia.
Pozdrawiam serdecznie :)

Taki jakis kochliwy jestes:))

romantyzm ujmuje, ale z czegoś trzeba żyć

Ha ha, wszystkie na raz?
Peel ma pojemne serce.

Odwieczny konflikt... Najlepiej pozostać sobą. :)

Bardzo ciekawy wiersz.

Ładnie Pozdrawiam:))

A niebo skąd ma ty­le łez ? Py­ta poeta romantyk.
Prze­cież to tyl­ko deszcz. Od­po­wiada realis­ta.

Ja tam wolę być marzycielką ;)
Pozdrawiam z uśmiechem :)

ładna refleksja .
:)

Ponieważ nie kalkulujesz.
Pozdrawiam